Kuchnia mojego życia

Nie wiem jak wielu z Was słyszało o jarmużu. To sezonowe warzywo z rodziny kapustnych po prostu napełnione składnikami odżywczymi, witaminami i minerałami tak potrzebnymi Nam do prawidłowego funkcjonowania. Jak wszystkie rośliny kapustne ma działanie przeciwrakowe. Japonia jest jednym z krajów, który spożywa największe ilości jarmużu. Jak go jeść zapytacie, nic prostszego, przeczytajcie przepis poniżej, mam nadzieje ze Wam zasmakuje. Polecam!

 

Składanki: 

Cebule i czosnek drobno siekamy, podsmażamy na niewielkiej ilości oleju. Jarmuż siekamy w paski, myjemy i gotujemy w osolonej wodzie przez 5 - 7 minut, odcedzamy i przelewamy zimną wodą. Dodajemy jarmuż do naczynia z podsmażona cebulą i czosnkiem, smażymy wszystko razem mieszając kilka minut. W patelni przygotowujemy zasmażkę, roztapiamy masło, dodajemy mąkę, smażymy aż mąka zmieni kolor na ciemniejszy, uważamy aby nie przypalić. Tak przygotowaną zasmażkę dodajemy do naczynia z jarmużem, wszystko dokładnie mieszamy, smażymy przez kilka minut na wolnym ogniu, przyprawiamy solą i pieprzem do smaku. Podajemy jako dodatek do dania głównego. Smacznego!

Prawdopodobnie w polskiej kuchni mamy setki, jak nie tysiące różnych rodzai gulaszy. Ja chciałbym Wam pokazać jeden z moich najprostszych przepisów. Przygotowanie dość szybkie, pomijając duszenie, które trwa trochę, ale naprawdę warto, zachęcam.

Składniki:

 Przygotowanie:

Mięso i cebule kroimy w kostkę. Podsmażamy w głębokim naczyniu na odrobinie oleju do czasu gdy mięso stanie się brązowe. Dodajemy przyprawy (oprócz soli) i smażymy kilka minut. Rozpuszczamy kostkę rosołowa w ½ litra przegotowanej wody i dodajemy do naczynia, wszystko razem mieszamy. Doprowadzamy do wrzenia, przykrywamy pokrywką, zmniejszamy ogień i dusimy mięso do miękkości. Kiedy mięso jest już miękkie dodajemy pokrojoną w kostkę czerwoną paprykę, marchew i dusimy wszystko razem 5 minut. Łyżkę mąki kukurydzianej rozpuszczamy w niewielkiej ilości wody i wlewamy do gulaszu, aby go zagęścić. Dusimy przez kolejne 5 minut i gotowe. Doprawiamy solą i pieprzem do smaku. Posypujemy świeżo posiekaną natką pietruszki. Tak przygotowany gulasz podajemy z ryżem bądź z ziemniakami. Smacznego!

Szarlotka, jabłecznik, ciasto kruche z jabłkami, wiele nazw a jednak ciągle ten sam niezapomniany smak smażonych jabłek posypanych cynamonem. Nie wiem jak to jest z Wami, ale dla mnie zapach świeżo pieczonego ciasta zawsze kojarzy się z ciepłem domu rodzinnego. Tak szybkie i jednocześnie proste ciasto sprawi że poczujecie się lepiej. Zachęcam do spróbowania.

Składniki:

 

Ciasto kruche:

250 gram mąki pszennej

1 łyżeczka proszku do pieczenia

2 -3 łyżki cukru

120 gram margaryny

3 żółtka

1 łyżka maślanki

cukier puder

Masa jabłkowa:

90 dag jabłek

1 łyżka cukru waniliowego

2 łyżki cukru

1 łyżeczka cynamonu

Przygotowanie:

Najpierw jabłka obieramy, kroimy w ćwiartki, następnie w drobne plasterki, płuczemy. Wkładamy do naczynia z dwiema łyżkami cukru i 1 łyżka cukru waniliowego. Smażymy aż jabłka zmiękną, ale jednocześnie uważamy żeby zbytnio nie zmieniły koloru. Pozostawiamy do wystygnięcia. Ciasto zaczynamy od utarcia żółtek z cukrem do powstania jednolitej masy. Dodajemy margarynę, mąkę i proszek do pieczenia, dokładnie wyrabiamy. Tak powstałe ciasto dzielimy na dwie jednakowe części. Formę na ciasto wykładamy papierem do pieczenia, na którym rozgniatamy równomiernie pierwszą warstwę ciasta. Na cieście wykładamy schłodzoną masę jabłkową, posypujemy 1 łyżeczką cynamonu. Drugą część ciasta rozwałkowujemy do wielkości formy i przykrywamy jabłka. Widelcem nakłuwamy ciasto (jak poniżej) i wkładamy do piekarnika nagrzanego do 180 stopni Celsjusza na około 30 do 35 minut. 

Po tym czasie ciasto wyciągamy z piekarnika, przykrywamy ręcznikiem i zostawiamy do ostygnięcia. Przed podaniem posypujemy cukrem pudrem. Życzę smacznego!

Kolejne bardzo popularne danie Boliwijskie, oryginalne prosto z miasta Cochabamba. Gdy jest przygotowane prawidłowo to pożywny i smaczny jednodaniowy posiłek. Jest to jedno z dań którego nie możesz przegapić podczas podroży do Boliwii, oczywiście to najbardziej autentyczne danie zjesz tylko tam. Mam nadzieje że poprzez ten przepis uda mi się zachęcić Was do spróbowania jednego z najpopularniejszych dań tego kraju. Zachęcam do gotowania.

Składniki:

2 steki wołowe około ½ cm
1 czerwona cebula
3 marchewki
2 pomidory
4 ziemniaki
bułka tarta
1 kubek białego ryżu
2 jajka
sól
pieprz
mielony kmin rzymski
olej

Przygotowanie:

Zaczynamy od przygotowania sałatki. Obieramy marchewkę, gotujemy na pół miękko, kroimy w drobna kosteczkę. Cebule i pomidory siekamy również w drobną kosteczkę. Zanim pomieszamy wszystkie składniki zalewamy cebulę zimną wodą na kilka minut, w ten sposób straci trochę ostrego zapachu, lecz nie straci chrupkości. Marchewkę, pomidory i odsączoną cebulę mieszamy z dodatkiem oleju rzepakowego i soli morskiej. Ziemniaki obieramy, kroimy w grube talarki, gotujemy do miękkości (uważając żeby nie rozgotować), podsmażamy na patelni tuż przed podaniem. Ryż gotujemy tak jak podałem w jednym z moich poprzednich postów. Gdy kupujemy mięso do tego dania starajmy się wybrać mięso chude. Mięso przygotowujemy rozbijając tłuczkiem do mięsa (płaską stroną tłuczka) do grubości około 2 mm. Przyprawiamy do smaku pieprzem, solą i mielonym kminem rzymskim, następnie obtaczamy delikatnie w bułce tartej. Smażymy na patelni na niewielkiej ilości mocno rozgrzanego oleju kilka minut na każdej stronie, uważając aby nie przypalić. Na końcu smażymy jajko sadzone (1 jajko  na jedną porcję). Gdy wszystkie składniki naszego dania są już gotowe układamy na talerzu; na spodzie ziemniaki i ryż, następnie mięso, jajko i na koniec dodajemy sałatkę. Życzę smacznego.

  

Każdy z Was zapewne słyszał o Chili con carne, ale czy każdy z Was spróbował to ugotować we własnym domu, kto to wie. Pomijając wszystkie powody i usprawiedliwiania dlaczego to jeszcze nigdy tego nie ugotowaliście dla swojej rodziny, spróbujcie tym razem, sami możecie się pozytywnie zaskoczyć. Myślę że każdy kto lubi dania z chociaż odrobiną pikantności powinien spróbować Chili con carne. Polecam.

Składniki:

400 g mięsa mielonego

1 duża cebula

1 czerwona papryka

2 – 3 ząbki czosnku

400 g czerwonej fasoli

400 g pomidorów z puszki

2 łyżki stołowe koncentratu pomidorowego

śmietana kwaśna

biały ryż

olej

Przyprawy:

1 łyżeczka mielonego chili

1 łyżeczka papryki słodkiej mielonej

1 łyżeczka kminu rzymskiego mielonego

2 łyżeczki majeranku

½  łyżeczki oregano

1 kostka rosołowa wołowa

Przygotowanie:

Kolejnym bardzo popularnym daniem w Boliwii są Empanadas de queso. Każdy z Was zapyta co to w ogóle znaczy. Empanada oznacza po prostu ciasto, rogalik czy pierożek; de queso – znaczy po prostu z serem. Więc gdy złożymy to w całość mamy rogalik nadziewany serem. Traktowany najczęściej jako przekąska między posiłkami. Smaczna i pożywna. Polecam.

Składniki:

3 kubki mąki

6 płaskich łyżek stołowych cukru

3 jajka

4 łyżki stołowe margaryny bądź masła

1 łyżeczka soli

1 kubek mleka

3 łyżeczki proszku do pieczenia

25 – 30 dag sera żółtego

Przygotowanie:

Wsypujemy mąkę, proszek do pieczenia, sól do głębokiego naczynia, dokładnie mieszamy.  Dodajemy margarynę i rozdrabniamy w dłoniach aż dokładnie połączy się z resztą. Następnie oddzielamy żółtka od białek. Żółtka i cukier ucieramy do powstania jednolitej masy, dodajemy mleko, mieszamy. Tak powstały płyn powoli dolewamy do naczynia z mąką i pozostałymi składnikami. Mieszamy delikatnie ręka do powstania jednolitej masy. Całość posypujemy mąką i wykładamy na uprzednio posypaną mąką powierzchnię. Ciasto należy rozwałkować do grubości około ½ cm. W tak przygotowanym cieście wycinamy koła o średnicy mniej więcej 12 cm (szklanka jest za mała, więc ja używam pucharka do deserów). Następnie przygotowujemy nadzienie. Ubijemy pianę z 3 białek, ale nie na sztywno. Trzemy ser na tarce i dodajemy do białek, mieszamy. Tak przygotowana masę wykładamy po 1 stołowej łyżce na wycięte wcześniej koła, zlepiamy podobnie jak pierogi. Wykładamy na blachę wyłożoną papierem do pieczenia, smarujemy roztrzepanym białkiem z jajka. Pieczemy w temperaturze 175 stopni Celsjusza przez 15 do 25 minut w zależności jak duże emapanadas przygotowaliśmy. Najlepsze są na ciepło jako przekąska, aczkolwiek są również smaczne następnego dnia. Życzę smacznego.

  

W czasach gdy pieczywo w sklepie jest przesiąknięte rożnymi dziwnymi składnikami przedłużającymi jego żywotność coraz częściej staram się zrobić coś samemu, od podstaw. Łatwość niektórych przepisów, niewielka ilość składników często zaskakuje mnie dość pozytywnie. Więc pomyślałem dlaczego by nie upiec bułek. Nie ma nic lepszego niż zapach świeżego, ciepłego pieczywa w domu. Bułki te są proste w przygotowaniu i bardzo smaczne. Zapraszam do pieczenia.

Składniki:

450 g mąki pszennej

¾ szklanki letniej wody

20 g świeżych drożdży

30 g masła

1 jajko

1 łyżeczka cukru

1 łyżeczka soli

ziarenka sezamu, dyni i słonecznika

Przygotowanie:

Zaczynamy od przygotowania zaczynu. Rozpuszczamy drożdże i cukier w letniej wodzie. W misce mieszamy mąkę, masło, jajko i sól powoli dodając zaczyn. Gdy wszystko razem jest już połączone wyrabiamy do momentu gdy przestanie kleić sie do ścianek naczynia. Od tego momentu wyrabiamy 5 minut, przykrywamy naczynie i odstawiamy na 10 minut. Po tym czasie wyrabiamy kolejne 5 minut,  następnie wkładamy do miski lekko wysmarowanej oliwą lub olejem. Sprawi to że masa nie będzie kleić się do naczynia podczas wyrastania. Przykrywamy i odstawiamy na 1 godzinę w ciepłe miejsce. Po godzinie masa powinna zwiększyć swoją objętość. Dzielimy ciasto na 8 jednakowych części i formujemy okrągłe bułeczki. Przekładamy na blachę wyłożoną papierem do pieczenia, posypujemy ziarnami, lekko przygniatamy, nacinamy ostrym nożem, przykrywamy i zostawiamy na 45 minut, nie dłużej, gdyż bułki stracą swoją konsystencję. Pieczemy w piekarniku nagrzanym do 220 stopni Celsjusza przez około 15 – 17 minut. Postarajmy się wystudzić bułki przed podaniem. Tak przygotowane pieczywo nadaje się do wszystkiego, świetnie komponuje się z bigosem, na który przepis można znaleźć na moim blogu. Smacznego!

Za oknem słońce świeci, świetna pogoda, więc pomyślałem dlaczego by nie zrobić moich ulubionych lodów czekoladowych. Pewnie powiecie po co tracić czas na robienie lodów, skoro można iść do sklepu i po prostu je kupić. Ja odpowiem, że zawsze lubię wiedzieć co jem, a tylko w ten sposób jest to możliwe. Poza tym lody te są znakomite i bardzo proste w przygotowaniu. Serdecznie polecam.

Składniki:

300 ml śmietany 18 %

200 g mleka skondensowanego słodzonego

2 łyżki stołowe kakao

50 g czekoladowych kropelek białych (chocolate chips)

3 łyżki stołowe soku z mandarynki (świeżo wyciśnięte)

½ mandarynki (drobno posiekać)

Przygotowanie:

Śmietanę, mleko skondensowane i kakao miksujemy do czasu aż masa stanie się dość gęsta i zarazem puszysta. Dodajemy sok z mandarynki, dokładnie mieszamy. Sok z mandarynki możecie zastąpić 2 łyżkami stołowymi aromatycznego likieru dowolnego smaku, ja osobiście polecam wiśniowy. Na koniec dodajemy czekoladowe kropelki i posiekaną mandarynkę, delikatnie mieszamy. Wkładamy do zamrażarki w szczelnych pojemnikach na 4 do 6 godzin. Przygotuj je rano, a będziesz mieć smaczny deser po obiedzie. Smacznego.

Jedną z najbardziej popularnych i najbardziej tradycyjnych potraw polskich jest bigos, zwany czasami gulaszem myśliwskim. Nie znam żadnego Polaka, który by nie wiedział czym jest bigos. Coraz bardziej rozpoznawany również przez obcokrajowców. Oczywiście takiego bigosu jak moja Mama to nikt inny nie potrafi zrobić. Wielu członków naszej rodziny i także przyjaciół zawsze znajduje jakiś pretekst żeby Nas odwiedzić kiedy bigos jest przygotowywany. Kiedy moja żona pierwszy raz spróbowała polski bigos, po prostu pokochała to danie. Powiedziała że bigosu nigdy nie odmówi. Mam nadzieje że Wam też zasmakuje i zagości na Waszych stołach na zawsze. Zachęcam do gotowania. 

  

Składniki:

80 dag kapusty kiszonej

1,20  kg kapusty białej

60 dag wołowiny

40 dag wieprzowiny (może być karczek)

30 dag boczku wędzonego (nie zbyt tłustego)

50 dag  dobrej kiełbasy wędzonej

5 - 10 dag suszonych grzybów

koncentrat pomidorowy

olej

Przyprawy:

warzywna kostka rosołowa

liście laurowe

ziele angielskie

przyprawa do bigosu

sól

pieprz

  

Przygotowanie:

Zaczynamy od kiszonej kapusty, siekamy pozostawiając dość duże kawałki. Wkładamy do naczynia, zalewamy zimną wodą, dodajemy 2 liścia laurowe i kilka ziaren ziela angielskiego. Gotujemy do miękkości, odcedzamy. Kapustę białą również siekamy pozostawiając dość duże kawałki, płuczemy, wkładamy do naczynia, zalewamy wodą, gotujemy do miękkości z dodatkiem soli, ziela angielskiego i liścia laurowego, odcedzamy. Moczymy grzyby a następnie gotujemy w tej wodzie do miękkości, nie odcedzamy, użyjemy wywaru później. Wyciągamy grzyby i siekamy w paseczki. Całe kawałki wołowiny i wieprzowiny wkładamy do naczynia z kilkoma łyżkami oleju, obsmażamy przez kilka minut. Zalewamy wrzącą wodą, tak żeby przykryć mięso, wkładamy kostkę rosołową, przyprawę do bigosu, sól i pieprz do smaku. Całość dusimy pod przykryciem na małym ogniu do miękkości. Kiedy mięso jest już miękkie siekamy w kostkę. W miedzy czasie siekamy boczek i kiełbasę w kostkę, podsmażamy na patelni. Wygląda na to że wszystkie składniki naszego dania są już gotowe, więc czas je połączyć. Do dużego naczynia wlewamy wywar w którym było duszone mięso, wkładamy dwa rodzaje kapusty, posiekane mięso, kiełbasę, boczek, grzyby, trochę grzybowego wywaru i dusimy na wolnym ogniu przez około 2 godziny żeby wszystkie smaki razem się połączyły. 20 minut przed końcem duszenia dodajemy kilka łyżek stołowych koncentratu pomidorowego. Wszystko dokładnie mieszamy i dusimy. Po dodaniu koncentratu należy mieszać dość często żeby nie przypalić potrawy. Po 20 – stu minutach wyłączamy ogień. Bigos już nadaje się do jedzenia, lecz najlepiej smakuje po uprzednim zamrożeniu. Z naszych staropolskich przepisów wynika że smak bigosu jest wtedy najlepszy i ja całkowicie się z tym zgadzam. Podajemy ze świeżo upieczonymi bułeczkami. Smacznego.

  

Wszyscy ciągle poszukujemy nowych przepisów, nowych dań, które będą w sobie łączyły Coś smacznego, Coś szybkiego i Coś pożywnego. Czyż nie tego oczekujemy od naszych posiłków. Czasem jednak  jest nam trudno znaleźć to wszystko w pożywieniu, które spożywamy. Poniższa sałatka łączy to wszystko w sobie. Jest smaczna i równocześnie zawiera w sobie wiele witamin. Jest bardzo sycąca, ale nie obawiaj się nie przybędzie Ci kilogramów po jej zjedzeniu. Serdecznie polecam.

Składniki:

100 g ciecierzycy

100 g fasoli sojowej

100 g zielonej soczewicy

100 g czerwonej fasoli

50 g fasoli białej Jaś

50 g kukurydzy Mote

2 pomidory

½ dużego ogórka sałatkowego

1 papryka czerwona

3 cebule dymki

1 mała cebula biała

pęczek natki pietruszki

świeży szpinak (15 – 20 liści)

Olej rzepakowy

Sok z jednej cytryny

sól morska

Przygotowanie:

Ciecierzycę, fasolę sojową, soczewicę, czerwoną fasolę i fasolę jaś najpierw gotujemy, lub żeby sobie ułatwić życie nabywamy w sklepie już gotową. Kukurydza Mote jest białą kukurydzą o dużych ziarnach, jest gatunkiem z Ameryki Południowej, więc może być nie dostępna w Twojej okolicy. Aczkolwiek jeśli już Ci się udało ją nabyć będzie interesującym dodatkiem. Ją również gotujemy. Wszystko dokładnie odcedzamy, płuczemy i wkładamy do głębokiego naczynia. Pomidory, ogórek, cebulę dymkę, natkę pietruszki, świeży szpinak siekamy w drobną kostkę, dodajemy do naczynia i dokładnie mieszamy. Cebulę białą siekamy w drobną kostkę i parzymy w gorącej wodzie przez kilka minut, odcedzamy i łączymy z pozostałymi składnikami sałatki. Wyciskamy sok z jednej cytryny i razem z olejem dodajemy do sałatki. Doprawiamy solą i ostatni raz dokładnie mieszamy. Przed podaniem można włożyć na pół godziny do lodówki aby wszystkie smaki się połączyły. Smacznego.  

Jest to jedna z wielu potraw gotowanych przez moją żonę, jak również poznanych przeze mnie podczas podróży do Boliwii. Jeśli zapytacie gdzie podaje się najsmaczniejsze Pique a lo Macho, odpowiedź może być tylko jedna, w regionie Cochabamba. Jest to także jedno z moich ulubionych dań, można by rzec danie prawdziwego mężczyzny, jak nazwa wskazuje danie dla maczo. Porcje tego dania są bardzo duże, stąd też nazwa, gdyż tylko wtedy będziesz maczo jeśli zjesz całą porcją sam. Aczkolwiek pomijając nazwę, danie to jest bardzo popularne po prostu wszędzie, spróbuj a na pewno się przekonasz do niego. Zapraszam do gotowania.

Składniki:

550 g polędwicy wołowej

4 dobrej jakości parówki

6- 7 dużych ziemniaków

3 średnie czerwone cebule

4 duże pomidory

3 jajka (ugotowane na twardo)

Olej

ketchup

musztarda

majonez

Przyprawy:

1 łyżeczka mielonego kminu rzymskiego

1 łyżeczka mielonego czarnego pieprzu

Sos sojowy

Sól

Przygotowanie:

Do głębokiego naczynia wlewamy kilka stołowych łyżek oleju, drobno siekamy 2 cebule i 2 pomidory, smażymy przez kilka minut. Kroimy polędwice w dość dużą kostkę, dodajemy do naczynia, doprawiamy kminem rzymskim i pieprzem. Dusimy razem na średnim ogniu do miękkości. W międzyczasie kroimy parówki w ukośne plasterki (1/2 cm grubości), podsmażamy na patelni i dodajemy do już miękkiego mięsa. Przyprawiamy do smaku sosem sojowym i odrobiną soli, wszystko razem mieszamy. Sól może nie być konieczna po dodaniu sosu sojowego. Ziemniaki kroimy na dość grube frytki i smażymy na złoty kolor. Grubość tych frytek jest bardzo ważna, gdyż jeśli będą zbyt cienkie to przesiąkną szybko sosem (który wytwarza się podczas duszenia) i zrobi się papka. A tego przecież nie chcemy. Na koniec pozostałe pomidory kroimy w talarki. Pozostałą cebulę obieramy, kroimy w talarki i wkładamy do naczynia z zimną wodą na kilka minut, następnie odsączamy. Kiedy wszystkie składniki naszej potrawy są już gotowe zabieramy się do ułożenia na talerzu. Najpierw układamy frytki, kilka łyżek mięsa z sosem, następnie układamy talarki pomidorów, cebuli i polewamy wszystko niewielką ilością majonezu, ketchupu i musztardy. Do każdej porcji dodajemy 1 jajko ugotowane na twardo.

Jak już napisałem, mnie nie trzeba zachęcać do jedzenia tego dania, powiem więcej jak tylko moja żona je przygotowuje to po prostu nie mogę się doczekać by zacząć jeść. Danie to na pewno zasmakuje każdemu, kto (tak jak ja) lubi wołowinę. Serdecznie polecam i życzę smacznego.

Napisałem wcześniej, że każdy prawdopodobnie wie jak ugotować ryż, ale po rozmowie z moimi znajomymi okazało się, że nie jest to takie proste dla wszystkich jak sobie to wyobrażałem, więc postanowiłem napisać jak ja to robię. Szczerze mówiąc to ja również miałem wcześniej problemy z ugotowaniem ryżu który byłby smaczny, aromatyczny i jednocześnie nie wymagający wiele zachodu. W moim domu ryż nie był dość popularny, ale odkąd poznałem moją ładniejszą połowę częściej go używamy. Pewnie się domyślacie już, że przepis na świetny ryż został mi pokazany przez moją żonę. Przepis jest bardzo prosty, a mianowicie: wlewamy 2 stołowe łyżki oleju do naczynia, wsypujemy 2 kubku ryżu (porcja dla 4 osób), 2 drobno posiekane ząbki czosnku, 2 ziarenka zioła angielskiego i smażymy wszystko na pełnym ogniu ciągle mieszając (uważaj żeby nie przypalić ryżu). Po kilku minutach wlewamy 5 kubków wody (pamiętaj proporcje: na 1 kubek ryżu – 2 i ½ kubka wody), solimy do smaku i gotujemy na pełnym ogniu do czasu kiedy poziom wody wyrówna się z poziomem ryżu. Następnie zmniejszamy ogień do minimum i przykrywamy naczynie. Gotujemy dopóty dopóki cała woda wyparuje. Wyłączamy ogień i zostawiamy na 10 minut pod przykrywką. 

Ryż tak przygotowany możemy użyć do każdej potrawy, jest prosty, szybki i smaczny. Polecam. 

W moim domu od dawien dawna wieprzowina była bardzo popularna. Na wielu polskich stołach goszczą różne potrawy, gdzie schab czy karczek jest po prostu niezastąpiony. Ja chciałbym pokazać Wam nieco inny od tych tradycyjnych przepis. To jakże nieskomplikowane danie, składniki które prawie zawsze mamy w domu, jest wspaniałą alternatywą dla tradycyjnej kuchni. Zapraszam go spróbowania.

Składniki:                                                                    

 

4 plastry karczku (ok 1 cm grubości)

1 szklanka ketchupu (230 ml)

3-4 łyżki stołowe konfitury z żurawiny (może być suszona)

2 duże cebule

Olej

Vegeta

Przygotowanie:

Mięso myjemy, delikatnie  rozbijamy ręką i oprószamy Vegetą z obu stron, odstawiamy na bok. Drobno siekamy cebulę, wrzucamy do naczynia, mieszamy z ketchupem i żurawiną. Do tak przygotowanej marynaty wkładamy mięso i wszystko razem dokładnie mieszamy. Tak przygotowane mięso (wraz z marynatą) wkładamy do żaroodpornego naczynia uprzednio wysmarowanego olejem.  Przykrywamy naczynie i wkładamy do piekarnika nagrzanego do temperatury 180 stopni Celsjusza na około 1 godzinę. Gotowy karczek podajemy z ziemniakami pieczonymi w mundurkach z dodatkiem masła, czosnku i przypraw według uznania.

Danie to, jak można zauważyć - jeżeli pominie się proces pieczenia - nie jest czasochłonne. Zachęcam do gotowania i życzę smacznego.                  

Wszelkiego rodzaju sałatki, surówki możemy spożywać jako dodatek do obiadu, ale równie smaczne mogą być jako popołudniowa przekąska lub jakakolwiek przekąska w trakcie dnia. Jedną ze smaczniejszych jest surówka mojej żony z avocado. Przepis jest bardzo prosty (tylko kilka składników), aczkolwiek wiele witamin i składników odżywczych. Surówka ta jest bogata w białko, witaminę C, potas i kwasy Omega 3. Samo zdrowie. Co tu więcej pisać, przejdźmy do przygotowania.

 

Składniki:

2 średniej wielkości avocado

1 średniej wielkości cebula

3 średniej wielkości pomidory

sól morska (zwykła też może być)

olej rzepakowy

 

Przygotowanie:

Obrać cebule, pokroić w półtalarki, zamoczyć w półmisku zimnej wody.  Avocado wypestkować, obrać i pokroić w półtalarki. Pomidory dobrze wypłukać i również pokroić w półtalarki. Odcedzić cebule i pomieszać z avocado i pomidorami. Dodać olej rzepakowy i szczyptę soli. Jeszcze raz wymieszać delikatnie, uważając żeby nie połamać delikatnego avocado. Taką surówkę można jeść do drugiego dania, ale ja osobiście polecam z kawałkiem świeżego pieczywa. Życzę smacznego.

Na pewno każdy z was ma dni w których chciałby zjeść coś smacznego i nie wymagającego wiele wysiłku w przygotowaniu. W dzisiejszych czasach możemy znaleźć wiele tego typu potraw. Dla mnie jednym z takich dań są kluski leniwe, zwane przez niektórych także leniwe pierogi. Potrawa ta przypomina mi smak, który pamiętam z lat dzieciństwa. Była ona serwowana w moim przedszkolu, tak dawno to już było, a jednak smak ten przetrwał w mojej pamięci do dziś. Prostota tego dania, szybkość jego przygotowania i wspaniały smak powinny być wystarczającą zachętą by wprowadzić kluski leniwe na stałe do Twojego menu. Serdecznie zachęcam do spróbowania.

 

Składniki:

Porcja dla dwóch osób:

250 g tłustego twarogu

80 – 100 g mąki pszennej

1 jajko i 1 białko

cukier waniliowy

50 g masła

bułka tarta

cynamon

sól

Przygotowanie:

Ser biały, żółtko i cukier waniliowy mieszamy do uzyskania jednolitej masy. Z białek ubijamy sztywną pianę dodając szczyptę soli. Pianę dodajemy  do wcześniej wymieszanych składników  i delikatnie wszystko razem mieszamy. Do uzyskanej masy dodajemy ¾ mąki. Tak powstałą masę wykładamy na posypaną mąką powierzchnię i używając pozostałą ilość mąki formujemy wałeczki o średnicy ok 2 cm. Następnie należy je spłaszczyć i pokroić w ukośne kluski. Wrzucać do gotującej osolonej wody. Gotować ok 1 minuty po wypłynięciu. W międzyczasie przygotować zasmażkę. Do roztopionego w naczyniu masła wsypać bułkę tarta i podsmażyć na złoty kolor. Wyciągamy kluski łyżką cedzakowa, wykładamy na talerzu, polewamy zasmażką, posypujemy cynamonem i cukrem. Proste, smaczne i szybkie. Smacznego.